Αγορά φυτών και φύλλων αλόη βέρα (aloe vera)

Πως χρησιμοποιείται η αλόη  Ετοιμασία  παρασκευασμάτων από φρέσκα φύλλα     www.aloeveraplants.gr

Η αλόη και τα παράγωγά της επενεργούν στο ανοσοποιητικό σύστημα χάρη στη μεγάλη ποσότητα θρεπτικών συστατικών που μεταφέρουν στον οργανισμό μας. Έτσι, οι βιταμίνες Α και Ε συμβάλλουν σημαντικά στην αναγέννηση των κυττάρων και στην παραγωγή κολλαγόνου, ενώ δρουν επίσης και ως αντιοξειδωτικά για την καταπολέμηση της γήρανσης και την κυτταρική αποσύνθεση. Η βιταμίνη C μας βοηθά να καταπολεμήσουμε τις λοιμώξεις και είναι απαραίτητη για τα άτομα που καπνίζουν ή καταναλώνουν αλκοόλ και καφέ, γιατί αυτά τα προϊόντα μειώνουν το επίπεδο της βιταμίνης C στον οργανισμό μας. Η βιταμίνη Β βοηθά επίσης το ήπαρ να παράγει γλυκογόνο.

Οι κακές διατροφικές συνήθειες και το στρες είναι μεταξύ άλλων οι αιτίες μείωσης των βιταμινών στον οργανισμό μας. Γι' αυτό το λόγο, και για να διατηρήσουμε την υγεία μας, είναι ολοένα και πιο αναγκαίο να χρησιμοποιούμε κάποιο συμπλήρωμα στη διατροφή μας. Η αλόη μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε αυτές τις ελλείψεις γιατί είναι πολύ πλούσια σε θρεπτικά συστατικά ποιότητας. Έτσι, αν έχουμε στο σπίτι ή στον κήπο μας ένα ή περισσότερα φυτά μπορούμε να επωφεληθούμε από τις θαυμαστές ιδιότητές τους και να παρασκευάζουμε εμείς οι ίδιοι κάποια φάρμακα.

Υπάρχουν γι' αυτό το σκοπό διάφορες μορφές χρήσης της αλόης. Στη συνέχεια θα αναφερθούμε λεπτομερώς στα πιο κοινά παρασκευάσματα καθώς και στον τρόπο παρασκευής τους:

Τζελ

Το τζελ δεν είναι τίποτε άλλο από τον ιστό του φύλλου σε φυσική μορφή, χωρίς διάλυση και χωρίς επεξεργασία, έτσι όπως λαμβάνεται απευθείας από τα φύλλα της αλόης βέρα. Για να πάρουμε το ζελέ, κόβουμε ένα μεγάλο φύλλο, κατά προτίμηση από τα πιο παλιά για να εκμεταλλευτούμε στο μέγιστο τις ιδιότητες του φυτού, και από αυτά που βρίσκονται πιο κοντά στο βλαστό ή στο χώμα, προσέχοντας να μη βλάψουμε το φυτό. 

Το ιδανικό μήκος του φύλλου είναι μεταξύ 30 και 45 εκ. και το ιδανικό πλάτος 5 εκ.. Είναι σημαντικό να κόψουμε το φύλλο της αλόης από τη βάση του, ώστε να μη διαφύγει χυμός από το εσωτερικό του. Αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται με το χέρι και με πολλή προσοχή. Αν κόψουμε το φύλλο με μαχαίρι, το κομμένο σημείο θα μείνει εκτεθειμένο και θα οξειδωθεί γρηγορότερα. Αν δεν το χρησιμοποιήσουμε αμέσως, μπορούμε να το τυλίξουμε σε ένα βαμβακερό πανί και να το βάλουμε στο ψυγείο, αλλά όχι για μεγάλο διάστημα.

Αφού κόψουμε το φύλλο, πλένουμε με προσοχή το σημείο τομής και αφαιρούμε τα αγκάθια που βρίσκονται στα άκρα με ένα ακονισμένο μαχαίρι. Κατόπιν κόβουμε το φύλλο στο κέντρο. Σ' αυτό το σημείο έχουμε διάφορες επιλογές: να απλώσουμε το ανοιχτό φύλλο πάνω στην πληγή ή την πάσχουσα περιοχή, ή να αφήσουμε το τζελ να τρέξει από το φύλλο σε ένα δοχείο. Στην πρώτη περίπτωση, φέρνουμε το τζελ σε απευθείας επαφή με το δέρμα χωρίς όμως να έχουμε βγάλει τη φλούδα. Για να το κρατήσουμε στη θέση που θέλουμε, χρησιμοποιούμε έναν επίδεσμο ή λευκοπλάστη. Αν λόγω της φύσης του τραύματος δεν μπορούμε να διατηρήσουμε το φύλλο μαζί με το εξωτερικό τμήμα του, μπορούμε να βγάλουμε το τζελ με ένα κουταλάκι. Στη δεύτερη περίπτωση, πρέπει να φροντίσουμε να μην ανακατευτεί με τον κίτρινο χυμό που μπορεί να προκαλέσει ερεθισμούς.

Διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι η αλόη διαπερνά το δέρμα τέσσερις φορές πιο γρήγορα από ότι το νερό.

Ένας άλλος τρόπος για να διατηρήσουμε την αλόη είναι να κομματιάσουμε τα φύλλα και να τα ξηράνουμε στον ήλιο. Για να διατηρήσουν τις ιδιότητές τους τα βάζουμε σε ένα σκούρο γυάλινο μπουκάλι.

Το τζελ της αλόης, όπως και ο πολτός, χρησιμοποιούνται εξωτερικά και κυρίως σε διάφορες νόσους που αφορούν το δέρμα ή που εκδηλώνουν τα συμπτώματά τους στο δέρμα, όπως π.χ. οι κιρσοί που κυρίως οφείλοντα σε πρόβλημα στο κυκλοφορικό.

Με τη μεγάλη του αντισηπτική και στυπτική ικανότητα, το τζελ καθαρίζει το δέρμα σε βάθος τριών στιβάδων, απομακρύνοντας τα στρώματα λίπους και διευκολύνοντας έτσι τη βαθιά ενυδάτωση και τη ρύθμιση του ρΗ του δέρματος. Η μεγάλη περιεκτικότητά του σε θρεπτικά συστατικά διεγείρει την αναγέννηση των κυττάρων και επιβραδύνει τη φθορά και τη γήρανσή τους. Το δέρμα γίνεται πιο ελαστικό και η όψη του πιο νέα και υγιής. Βοηθά πολύ στην ακμή, τις κηλίδες και τα σπυράκια.

Το τζελ της αλόης χρησιμοποιείται στις εξής περιπτώσεις:

Ξηρότητα του δέρματος, κηλίδες, δερματικοί ερεθισμοί, εγκαύματα κάθε είδους, ακμή, εκζέματα, κρεατοελιές, ψωρίαση, διαστρέμματα, εξαρθρώσεις, ρευματικοί πόνοι, αρθρίτιδα, στοματικά έλκη, χτυπήματα, μυϊκοί πόνοι, κιρσοί, κουρασμένα πόδια, τραύματα από κόψιμο, έρπητας, έρπητας ζωστήρα, τριχοφυτία, αφροδίσια νοσήματα, ιλαρά, σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, ερυσίπελας, μυκητίαση του ποδιού, κάλοι, τσιμπήματα εντόμων, τριχόπτωση, καρκίνος του δέρματος, πόνος των αφτιών, κουρασμένα μάτια, καταρράκτης....

Αλοιφή

Πρόκειται για την πάστα που παίρνουμε αν πολτοποιήσουμε ή αν τρίψουμε ολόκληρα τα φύλλα του φυτού, μαζί με το φλοιό, τον πολτό και τα αγκάθια. Για να πάρουμε την αλοιφή πρέπει να κοπανίσουμε τα φύλλα σε ένα γουδί, ή να τα βάλουμε στον αποχυμωτή μέχρι να έχουμε μια ομοιογενή πάστα. Αυτό το παρασκεύασμα προορίζεται κυρίως για εξωτερική χρήση, σε μορφή καταπλάσματος ή κομπρέσας και εφαρμόζεται σε τραύματα, εγκαύματα ή κνιδώσεις.

Πολτός

Ετοιμάζεται με τον ίδιο τρόπο όπως και η αλοιφή, αλλά σε αυτήν την περίπτωση αφήνουμε την πάστα να ξεκουραστεί. Αφού κόψουμε τα φύλλα, αφαιρούμε τον κίτρινο χυμό που βρίσκεται μεταξύ του φλοιού και του πολτού γιατί είναι διαβρωτικός, πικρός και έχει καθαρτικές ιδιότητες. Την πάστα που παίρνουμε την αφήνουμε να ξεκουραστεί μέχρι να εξαφανιστεί ο αφρός. Αν θέλουμε να διατηρηθεί για περισσότερο καιρό, μπορούμε να την ανακατέψουμε με αλκοόλ και άλλα συντηρητικά (κιτρικό οξύ, βενζοϊκό μονονάτριο κ.α.). Κατόπιν, τη διατηρούμε σε ένα αδιαφανές μπουκάλι.

Ο πολτός εφαρμόζεται εξωτερικά και φτάνει σε σημεία που δεν μπορεί να φτάσει το φρέσκο φύλλο: ούλα, τερηδόνα, ρουθούνια. Οι εφαρμογές του είναι ίδιες με αυτές του τζελ της αλόης. Για την αντιμετώπιση των ηλιακών εγκαυμάτων είναι καλύτερο να απλώνεται σε κομπρέσες.

Αυτό το φυσικό προϊόν έχει έντονη οσμή, αλλά όπως έχει έντονη οσμή, αλλά, όπως έχει προαναφερθεί, είναι πολύ αποτελεσματικό για όλα τα προβλήματα που σχετίζονται με το δέρμα. Στην αγορά μπορούμε να βρούμε πολλά καλλυντικά που εμφανίζουν το φυτό της αλόης στη συσκευασία τους, ωστόσο πρέπει να βεβαιωνόμαστε ότι η αλόη πράγματι περιέχεται στα συστατικά τους, αφού η εξωτερική εμφάνιση ενός προϊόντος δεν αποτελεί εγγύηση για την ποιότητά του. Αυτό το παρασκεύασμα που φτιάχνεται στο σπίτι είναι πάρα πολύ αποτελεσματικό, αν και δεν μπορεί να συντηρηθεί για πολύ καιρό. Μπορούμε λοιπόν να παρασκευάσουμε μικρές ποσότητες, έτσι ώστε να διασφαλίσουμε ότι το προϊόν θα είναι όσο το δυνατόν πιο φρέσκο και έτσι να επωφελούμαστε με τον καλύτερο τρόπο από τις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού.

Χυμός

Ο χυμός της αλόης είναι πλούσιος σε βιταμίνες, ένζυμα και αμινοξέα, και τα θρεπτικά συστατικά του δρουν στα εσωτερικά όργανα του οργανισμού μας αποτοξινωτικά, τονωτικά και αναζωογονητικά. Οι γιατροί και οι θεραπευτές που συνιστούν το χυμό της αλόης για τη θεραπεία διάφορων ασθενειών, αποδίδουν τα θεραπευτικά χαρακτηριστικά του φυτού σε κάποιες ουσίες που ονομάζονται πολυσακαρίτες. Η ποσότητα πολυσακχαριτών που περιέχεται σε ένα λίτρο χυμού είναι περίπου 1200 έως 2000 mg. Επιπλέον, ο χυμός είναι πλούσιος σε βιταμίνες και μέταλλα όπως το ασβέστιο, ο φώσφορος, το κάλιο, ο σίδηρος, το νάτριο, το μαγνήσιο, το μαγγάνιο, ο χαλκός, το χρώμιο και ο ψευδάργυρος.

Ο χυμός της αλόης επενεργεί κυρίως στο πεπτικό σύστημα. Ωστόσο, διεισδύει επίσης και στον κυτταρικό ιστό, απομακρύνοντας τα νεκρά κύτταρα του δέρματος και συμβάλλοντας στη δημιουργία νέων κυττάρων, και ενισχύει την υγεία των ιστών επιταχύνοντας τη θεραπεία τους. Έτσι, υποστηρίζοντας τη ρύθμιση της πέψης ωφελούμε επίσης και το δέρμα. Επιπλέον, ο χυμός της αλόης βελτιώνει το κυκλοφορικό, ενισχύει την εξάλειψη των τοξικών υπολειμμάτων και δρα ως υπακτικό. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εισπνοές και, διαλυμένος σε ίση ποσότητα νερού, ως στοματικό διάλυμα.

Ορισμένες συμβουλές

Για να έχουμε καλά αποτελέσματα με το χυμό της αλόης, πρέπει να τον πίνουμε για περίπου τρεις μήνες, έτσι ώστε ο οργανισμός μας να μπορέσει να προσαρμοστεί. Ζητάμε συμβουλές από έναν εξειδικευμένο επαγγελματία. Όταν αρχίζουμε να πίνουμε το χυμό της αλόης, παρατηρούμε ποια είναι η καλύτερη δόση για μας, αφού κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός. Η δόση εξαρτάται από τη χρήση που θέλουμε να κάνουμε. Είναι καλύτερο να πίνουμε το χυμό με το στομάχι άδειο, ενώ μπορούμε να τον αναμειγνύουμε με νερό ή χυμό φρούτων. Αν υπάρξει υπερβολική αύξηση της εντερικής δραστηριότητας, καλό είναι να αυξήσουμε την ποσότητα των υγρών και να μειώσουμε την ποσότητα της αλόης βέρα που παίρνουμε.

Ρητίνη

Η ρητίνη είναι κιτρινωπή ουσία που παίρνουμε αν κεντρίσουμε το φρέσκο φύλλο της αλόης. Οι πιο συνηθισμένες ποικιλίες που χρησιμοποιούνται για τη λήψη ρητίνης είναι η αλόη βέρα και η Aloe ferox. Αυτή η ουσία, που επίσης ονομάζεται και "λάτεξ", έχει μια πολύ πικρή και δυσάρεστη γεύση. Όταν το φύλλο εκκρίνει αυτό το υγρό με τη θερμότητα του ήλιου ή τεχνική θερμότητα, αυτό συμπυκνώνεται σε σβόλους σκούρου καφέ χρώματος και χρησιμοποιείται Μεσαίωνα περιλάμβαναν τη χρήση της ρητίνης. Η ρητίνη αυτή αποτελείται από έναν εστέρα π-κουμαρικού οξέος και μια αλκοόλη που ονομάζεται aloeresinatanol. Η περιεκτικότητα σε αλοϊνη είναι περίπου 20%. Τα ενεργά συστατικά της είναι υδροξυανθρακινικά παράγωγα με υπακτική δράση.

Για να παρασκευάσουμε μόνοι μας τη ρητίνη, παίρνουμε τα πιο μεγάλα φύλλα του φυτού και κάνουμε μια εγκάρσια τομή. Στη συνέχεια, τα γυρίζουμε και τα κρεμάμε για να στραγγίσει το κιτρινωπό υγρό περίπου για μία μέρα. Μαζεύουμε το υγρό σε ένα πήλινο ή κεραμικό σκεύος για να μην υπάρξει οξείδωση από μέταλλα, και το βγάζουμε στον ήλιο για να ξεραθεί και να συμπυκνωθεί σε ένα είδος σβόλου που μοιάζει με πηλό και στην υφή και στο χρώμα. Κατόπιν, μπορούμε να βάλουμε αυτήν την πρώτη ύλη που πήραμε από την έκχυση σε ένα βάζο. Σε στέρεη κατάσταση μοιάζει με την αλόη όπως φτάνει στο εμπόριο με σκοπό τη μεταγενέστερη επεξεργασία για να παρασκευαστούν υπόθετα, τζελ, κάψουλες ή σταγόνες. Η σύνθεση της ρητίνης ποικίλλει ανάλογα με την αλόη από την οποία προέρχεται, την εποχή που συλλέχθηκαν τα φύλλα και τον τρόπο παρασκευής.

Επίσης, μπορούμε να αλέσουμε τα φύλλα, να περάσουμε από ένα τρυπητό τα στερεά υπολείμματα και κατόπιν να βάλουμε το υλικό σε βάζο. Η ποσότητα ρητίνης που μπορούμε να πάρουμε με αυτόν τον τρόπο είναι περίπου δέκα χιλιοστόλιτρα (ml) ανά φύλλο. Όταν επεξεργαζόμαστε τα φρέσκα φύλλα της αλόης, πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος και το ηλιακό φως, αφού οι διαδικασίες οξείδωσης μπορεί να βλάψουν το προϊόν που θέλουμε να πάρουμε. Η μεταφορά του προϊόντος από το ένα μέρος στο άλλο πρέπει να γίνεται υπό ψύξη και όσο το δυνατόν συντομότερα.

Σκόνη

Για να παρασκευάσουμε σκόνη από αλόη στο σπίτι, χρειαζόμαστε δύο μεγάλα φύλλα αλόης βέρα, έναν αποχυμωτή, ένα πιάτο για το φούρνο και έναν μύλο.

Μπορούμε να την παρασκευάσουμε από τα στερεά υπολείμματα που περισσεύουν από την προετοιμασία του πολτού της αλόης, ή κατευθείαν από τα φύλλα, ακολουθώντας τα βήματα προετοιμασίας του πολτού. Αυτά τα υπολείμματα αφήνονται για αποξήρανση στον ήλιο, ή αποξηραίνονται στο φούρνο σε χαμηλή θερμοκρασία για να μην καούν. Έπειτα, μόλις αποξηρανθούν καλά, τα κοπανίζουμε μέχρι να έχουμε μια σκόνη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως άρτυμα σε σαλάτες ή για να δίνει μια πολύ δροσιστική γεύση στις γεμιστές ντομάτες, τις ομελέτες και άλλα φαγητά. Επίσης, προσθέτει θρεπτική αξία στις συνταγές μας.

Αφέψημα

Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τα βότανα εδώ και χιλιάδες χρόνια, για να θεραπεύει ασθένειες. Σε αρχαία ιερά κείμενα αναφέρεται η γνώση της χρήσης και της χρησιμότητας φυτών, καθώς και οι ανακουφιστικές και θεραπευτικές ιδιότητές τους. Τα αφεψήματα ή τσάγια από βότανα παρασκευάζονται με αποξηραμένα βότανα που έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες και με ζεστό νερό, το οποίο βράζει μαζί με τα βότανα για να πάρει τις ιδιότητες του φυτού.

Για να ετοιμάσουμε ένα υγιεινό αφέψημα, χρειαζόμαστε τέσσερα γραμμάρια σκόνης αλόης (μισό κουταλάκι τσαγιού για κάθε φλιτζάνι), την οποία θα πάρουμε αν αποξηράνουμε ολόκληρα τα φύλλα του φυτού και κατόπιν τα κονιορτοποιήσουμε.

Υπολογίζουμε τα φλιτζάνια τσαγιού που θέλουμε να φτιάξουμε, βάζοντας σε μια μικρή κατσαρόλα ή βραστήρα την ποσότητα νερού ανά φλιτζάνι αφεψήματος. Στη συνέχεια, βράζουμε το νερό, προσθέτουμε τη σκόνη αλόης και αφήνουμε το υγρό να ξεκουραστεί για πέντε περίπου λεπτά.

Αυτό το τσάι είναι αποτελεσματικό για την αντιμετώπιση των ζαλάδων, συμπεριλαμβανομένης και της ναυτίας στο πλοίο και το αυτοκίνητο από την οποία υποφέρουν κάποια άτομα. Επίσης, λαμβάνεται σε κρίσεις άσθματος και βήχα.

Υπάρχει μια σειρά βοτάνων με τα οποία μπορούμε να συνδυάσουμε αυτό το αφέψημα: αρνόγλωσσο το μείζον, μολόχα, γιούτα της Κούβας, βρόμη, τριανταφυλλιά, έλαιο πρίμουλας, μποράντζα, καλέντουλα και εκουίζετο.

Σε όλους τους πολιτισμούς τα αφεψήματα από βότανα χρησιμοποιούνται για την πρόληψη ή και τη θεραπεία συγκεκριμένων συμπτωμάτων. Τα αφεψήματα, εκτός του ότι κάνουν καλό στην υγεία μας, μας βοηθούν να διατηρούμε και την ενυδάτωσή μας. Το χειμώνα διατηρούν τη θερμοκρασία του σώματος και το καλοκαίρι μπορούμε να τα πίνουμε κρύα για να ξεδιψάμε. Με τα κατάλληλα βότανα μπορούμε να ετοιμάσουμε αφεψήματα για να τα χρησιμοποιήσουμε σε κούρα αποτοξίνωσης του σώματος ή για να αντιμετωπίσουμε πεπτικά προβλήματα. Αποτελούν φυσική λύση που, πάντα με τη συμβουλή κάποιου καλού επαγγελματία, μας βοηθούν να διατηρήσουμε και να βελτιώσουμε την υγεία μας.

Σιρόπι

Για την παρασκευή του σιροπιού για εσωτερική χρήση, χρειαζόμαστε τα εξής συστατικά: 750 γρ. αλόης, 1.250 γρ. μέλι, 1,5 λίτρο κόκκινο κρασί και 50 κ. εκ. αλκοόλ ή λικέρ με αλκοόλ, καθώς και έναν αποχυμωτή, ένα αδιαφανές γυάλινο μπουκάλι και μια ζυγαριά.

Ζυγίζουμε τα φύλλα της αλόης, τα πλένουμε και με ένα μαχαίρι κόβουμε τα αγκάθια. Στη συνέχεια, τα περνάμε στον αποχυμωτή για να πάρουμε το χυμό. Στο δοχείο όπου πρόκειται να διατηρήσουμε το σιρόπι, ρίχνουμε το μέλι, το κρασί και το λικέρ. Ανακατεύουμε όλα τα υλικά και αφήνουμε το μείγμα να μείνει για μία εβδομάδα.

Η αλόη που χρησιμοποιούμε πρέπει να είναι τουλάχιστον πέντε ετών, ενώ δεν πρέπει να έχει ποτιστεί τις τελευταίες πέντε μέρες πριν κόψουμε τα φύλλα. Το φύλλο είναι προτιμότερο να κόβεται τη νύχτα ή το ξημέρωμα για να αποφευχθεί η έκθεση στον ήλιο.

Αυτό το σιρόπι, σε μέτριες ποσότητες, είναι χρήσιμο για την αντιμετώπιση πεπτικών προβλημάτων, πονοκεφάλων, ηπατικών πόνων, υπέρτασης, ανορεξίας, δυσκοιλιότητας, νεφρικών λοιμώξεων, ρευματισμών, αρθρίτιδας, σακχαρώδη διαβήτη, άσθματος, φυματίωσης, γυναικολογικών προβλημάτων, λοιμώξεων και αλλεργιών.

Παίρνουμε ένα κουταλάκι πριν από τα γεύματα.

Βάμμα

Η φυτοθεραπεία χρησιμοποιεί τα φυτά για την αποκατάσταση της υγείας μας. Υπάρχουν αμέτρητα φαρμακευτικά φυτά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση των ανθρώπινων παθήσεων. Μπορούμε να φτιάξουμε διάφορα παρασκευάσματα από τους βλαστούς, τις ρίζες, τα φύλλα, τους σπόρους ή τα άνθη αυτών των φυτών. Αυτά τα παρασκευάσματα πρέπει να συνταγογραφούνται από γιατρό ή θεραπευτή έτσι ώστε να αποφεύγονται τυχόν δηλητηριάσεις.

Τα βάμματα είναι παρασκευάσματα από φρέσκα ή αποξηραμένα φυτά σε αλκοόλη. Διατηρούνται σε αδιαφανές μπουκάλι για έναν χρόνο. Η αλκοόλη πρέπει να είναι καθαρή, όχι μετουσιωμένη, δηλαδή 96 βαθμών.

Για την παρασκευή βάμματος αλόης κοπανίζουμε 350 γρ. ολόκληρα φύλλα αλόης σε ένα γουδί, αναμειγνύοντας 550 κ. εκ. αποσταγμένο ή μεταλλικό νερό. Αφού τα έχουμε κοπανίσει καλά, βάζουμε το μείγμα σε ένα δοχείο και το κλείνουμε ερμητικά. Το αφήνουμε να ξεκουραστεί για 20 ημέρες σε δροσερό μέρος, ανακινώντας το καλά κάθε μέρα. Αφού περάσει το διάστημα των 20 ημερών, φιλτράρουμε το βάμμα, πρώτα σε ένα λεπτό βαμβακερό πανί και κατόπιν χρησιμοποιώντας χάρτινο φίλτρο. Αυτό το παρασκεύασμα πρέπει να διατηρείται σε αδιαφανές μπουκάλι για να προστατεύεται από το φως.

Το παίρνουμε σε δόσεις 5 χιλιοστόλιτρων (ml) την ημέρα, διαλυμένο σε ένα ποτήρι νερό. Προσοχή, το βάμμα δεν πρέπει να καταναλώνεται αν δεν έχει προηγουμένως διαλυθεί στο νερό. για να βελτιώσετε τη γεύση, μπορείτε να προσθέσετε χυμό φρούτων ή λίγο μέλι. Διατηρείται έως και δύο χρόνια. Επειδή στα βάμματα χρησιμοποιείται αλκοόλη κατά την παρασκευή τους δεν είναι κατάλληλα για την εγκυμοσύνη, για γαστρικές ή ηπατικές φλεγμονές, για παιδιά ή πρώην αλκοολικούς. Για να διαλύσετε την αλκοόλη, προσθέτετε στην καθημερινή δόση 25 έως 50 χιλιοστόλιτρα (ml) βραστό νερό και αφήνετε να κρυώσει σε ένα φλιτζάνι.

Το βάμμα, το εκχύλισμα και άλλα παρασκευάσματα δρουν στον οργανισμό ως διεγερτικά της χολικής έκκρισης. Το βάμμα της αλόης χρησιμοποιείται ως καθαρτικό, χολαγώνο και ορεκτικό.

Επίσης μπορούμε να διαλύσουμε το βάμμα, όπως και το χυμό της αλόης, σε ίση ποσότητα νερού, για να έχουμε ένα τέλειο στοματικό διάλυμα. Συνιστάται η χρήση του αρκετές φορές την ημέρα με γαργάρες για τρία ή τέσσερα λεπτά. Είναι πολύ αποτελεσματικό κατά των πόνων στα δόντια, για τις φλεγμονές και το μάτωμα των ούλων, τη λαρυγγίτιδα και την αμυγδαλίτιδα.

Ίαμα

Ο Δρ. Έντουαρντ Μπαχ, γιατρός που έχει πειραματιστεί με τη συμβατική ιατρική και την ομοιοπαθητική, ανακάλυψε κατά τη δεκαετία του '30 ότι οι διαταραχές προσωπικότητας μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με τη χρήση άγριων λουλουδιών. Μέσα από την παρατήρηση των ασθενών του, έφτασε στο συμπέρασμα ότι οι ψυχολογικές καταστάσεις των ατόμων που τον επισκέπτονταν στο ιατρείο του καθόριζαν τον τύπο της σωματικής τους ασθένειας και των συμπτωμάτων της. Μετά από πολλές έρευνες ανακάλυψε τη θεραπεία μέσω λουλουδιών, φυτών και δέντρων. Η φύση ήταν αυτή που, για μια ακόμη φορά, είχε τη λύση για τις διαταραχές στα διάφορα ενεργειακά πεδία του ανθρώπινου σώματος. Τα φάρμακα που παρασκεύασε ο Δρ. Μπαχ, ο οποίος θεράπευε τον ασθενή και όχι την ασθένεια, δεν χρησιμοποιούσαν την ύλη του φυτού αλλά την ενέργεια που βρίσκεται στο άνθος. Αυτή η μέθοδος θεραπείας μετατράπηκε σε ένα πολύ αποτελεσματικό και ταυτόχρονα πολύ απλό φάρμακο. Τα ανθοϊάματα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της αιτίας της ασθένειας στα λεπτοφυή επίπεδα του ανθρώπου.

Το φυτό της αλόης, δρώντας θεραπευτικά στη διέγερση της άμυνας του οργανισμού λόγω των πλούσιων συστατικών του, είναι γεμάτο από στοιχεία που καθαρίζουν τις συναισθηματικές τοξίνες που προκαλούν εντάσεις στη σύνδεση με την ψυχή. Επιπλέον, ξυπνά τις ενεργειακές και πνευματικές λειτουργίες του θυμικού τσάκρα, συμβάλλει στην αναγέννηση των λεπτοφυών δομών, ειδικά στις περιπτώσεις ρήξης του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου (αύρα), αποτελεί εξαιρετικό επανορθωτικό και επουλωτικό των ενεργειακών δομών, αυξάνει την ικανότητα ενεργειακής μεταφοράς μέσα από το δέρμα, μειώνει την κόπωση, είναι αντικαταθλιπτικό και ενεργοποιεί το γέλιο, βοηθά στην ανάκτηση της εσωτερικής ισορροπίας και διεγείρει την απελευθέρωση άγχους, εντάσεων και τραυμάτων που έχουν μείνει κρυμμένα για πολύ καιρό, προασπίζει την κατανόηση και την εσωτερική ηρεμία, φέρνει στη συνείδηση την πνευματική διάσταση του ατόμου και μας δίνει τη δυνατότητα να πάρουμε απόσταση από τις εμπειρίες της ζωής μας.

Για να παρασκευάσουμε το ίαμα αλόης χρησιμοποιούμε κρυστάλλους χαλαζία. Οι κρύσταλλοι αποτελούν ιδιαιτέρως πολύτιμα εργαλεία γι' αυτό το σκοπό και εκπληρώνουν συγκεκριμένες λειτουργίες επικοινωνίας και θεραπείας. Ένας τρόπος για να πάρουμε τη δόνηση του φυτού είναι να επωφεληθούμε από τη διεπίδραση μεταξύ του φυτού και της ενέργειας του κρυστάλλου. Χρειαζόμαστε έναν κρύσταλλο χαλαζία με δύο άκρα, κατάλληλα αποκαθαρμένο και προγραμματισμένο για αυτό το σκοπό. Η επαφή του κρυστάλλου με το φυτό θα απορροφήσει το δόνησή του σε ένα επίπεδο διαφορετικό από αυτό που μπορούμε να καταφέρουμε αγγίζοντας ή χαϊδεύοντας το φυτό του ή πίνοντας το χυμό των φύλλων του. Έτσι, οποιοδήποτε άτομο έχει γύρω του ένα φυτό αλόης βέρα μπορεί να ενσωματώσει την ενέργεια αυτού του είδους, χωρίς να χρειάζεται να καταστρέψει το φυτό.

Διαδικασία

Για τον καθαρισμό του κρυστάλλου είναι σημαντικό να έχουμε υπόψη μας ότι ο χαλαζίας είναι ένα υπερευαίσθητο στοιχείο στις δονήσεις με τις οποίες έρχεται σε επαφή, όχι μόνο υλικά, αλλά και μέσω των πεδίων αύρας που το περιβάλλουν. Έτσι, πριν τον χρησιμοποιήσουμε πρέπει πάντα να τον υποβάλλουμε σε μια διαδικασία καθαρισμού. Για να πραγματοποιήσουμε τον καθαρισμό, μπορούμε να βυθίσουμε τον κρύσταλλο σε νερό της θάλασσας ή σε κανονικό νερό με θαλασσινό αλάτι για αρκετές ώρες. Ένας άλλος απλός τρόπος καθαρισμού είναι να τον θάψουμε για λίγες μέρες στον κήπο, φέρνοντάς τον έτσι και πάλι σε επαφή με τα στοιχεία. Αφού καθαριστεί ο κρύσταλλος, μπορούμε να τον εκθέσουμε στο ηλιακό φως, τη βροχή και στις κλιματικές συνθήκες, για να ξανααποκτήσει τη δύναμή του πάνω στη γη.

Για να προγραμματίσουμε τον κρύσταλλο, μπορούμε να διαλογιστούμε για μερικές στιγμές με τον κρύσταλλο στα χέρια, και να συγκεντρωθούμε στο σκοπό που του ζητάμε να εκπληρώσει σε αυτήν την περίπτωση: να απορροφήσει τη θεραπευτική δόνηση της αλόης βέρα. Κατόπιν, πολύ απαλά ακουμπάμε τον κρύσταλλο στην κορυφή του φυτού, να είναι δυνατόν, ή πάνω σε κάποιο από τα φύλλα του, αφήνοντάς τον εκεί για διάστημα τουλάχιστον μισής ημέρας.

Για να ολοκληρώσουμε τη διαδικασία, παίρνουμε τον κρύσταλλο από το φυτό και αμέσως τον τοποθετούμε σε ένα γυάλινο βάζο που έχουμε προηγουμένως απολυμάνει με αλκοόλη και έχουμε γεμίσει με μεταλλικό ή καθαρό νερό. Εκεί αφήνουμε τον κρύσταλλο, κατά προτίμηση εκτεθειμένο στο ηλιακό φως, για διάστημα τουλάχιστον τριών ωρών. Το νερό θα έχει όλες τις ιδιότητες της Aloe barbadensis Miller και άρα ο ασθενής θα μπορεί να το καταναλώνει καθημερινά. Η επαφή ανάμεσα στον κρύσταλλο και την αλόη πρέπει να επαναλαμβάνεται κατά καιρούς ώστε να ανανεώνεται η απορρόφηση της δόνησης του φυτού.

Σαπούνι

Για να παρασκευάσουμε σαπούνι από αλόη, χρειαζόμαστε τα παρακάτω συστατικά:

* 250 γρ. ουδέτερο σαπούνι από γλυκερίνη

* 10 γρ. φυσικό τζελ από αλόη βέρα (μια κουταλιά της σούπας)

* 3 γρ. βενζοϊκό νάτριο

* Σταγόνες πράσινης χρωστικής

Το βενζοϊκό νάτριο είναι συντηρητικό, βακτηριοκτόνο και μυκητοκτόνο, και διατηρεί για περισσότερο χρόνο τα αρχικά χρώματα και αρώματα του σαπουνιού. Χρησιμοποιείται συνήθως σε τρόφιμα όπως φρουτοσαλάτες, καραμέλες, σάλτσες, μαρμελάδες, κτλ. Μπορείτε να το προμηθευτείτε από τα φαρμακεία. Επίσης, μπορείτε να το αντικαταστήσετε με έλαιο βιταμίνης Ε.

Χρειαζόμαστε επίσης:

* Ένα πυρίμαχο σκεύος

* Μια ξύλινη κουτάλα για να μεταφέρουμε το μείγμα

* Καλούπια, για να δώσουμε σχήμα στο σαπούνι

* Έναν αποχυμωτή.

Διαδικασία

Κόβουμε 250 γρ. σαπούνι και το τοποθετούμε σε μπεν μαρί για να διαλυθεί. Μόλις διαλυθούν όλα τα κομμάτια, το βγάζουμε από τη φωτιά. Κατόπιν προσθέτουμε το τζελ, το βενζοϊκό νάτριο και τη χρωστική. Ανακατεύουμε για να δέσουν καλά τα υλικά. Στη συνέχεια, χύνουμε το μείγμα στα καλούπια και το ραίνουμε με αλκοόλη. Το αφήνουμε να ξεκουραστεί μέχρι να κρυώσει και, τέλος, το βγάζουμε από τα καλούπια.

Για να πάρουμε το τζελ της αλόης, χρησιμοποιούμε ένα κομμάτι φύλλου (5 εκ. είναι αρκετό), το καθαρίζουμε και με προσοχή του βγάζουμε τα αγκάθια με ένα μαχαίρι. Κατόπιν, το περνάμε στον αποχυμωτή.

Αυτό το σαπούνι είναι καλό για όλο το σώμα, θεραπεύει και απολυμαίνει τις πληγές και ταυτόχρονα ενυδατώνει και αναζωογονεί το δέρμα.

Αν θέλουμε να παρασκευάσουμε τη βάση για υγρό σαπούνι με ίαμα αλόης και σε συσκευασία που θα έχει καπάκι με αντλία, χωρίζουμε την ποσότητα βάσης σαπουνιού που μπορεί να χωρέσει η συσκευασία και την τοποθετούμε σε ένα δοχείο με στόμιο. Στη συνέχεια, προσθέτουμε το ίαμα αλόης και άρωμα, αν θέλουμε. Το ανακατεύουμε καλά, μέχρι να ομογενοποιηθεί το χρώμα και κατόπιν το βάζουμε στη συσκευασία.

Αυτή η παρασκευή είναι πάρα πολύ απλή. Υπάρχουν όμως διαφορές στις βάσεις σαπουνιών που μπορεί να βρει κανείς στην αγορά. Έτσι, μπορείτε να πάρετε υγρό σαπούνι από γλυκερίνη (κιτρινωπό), από καρύδα (ημιδιαφανές), περλέ (άσπρο) και ουδέτερο (πιο πυκνό, ημιδιαφανές και μεγαλύτερης απόδοσης, αφού μία μόνο πίεση της αντλίας είναι αρκετή για να πλύνουμε πολύ βρόμικα χέρια). Ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε κατηγορίας, διαλέγουμε αυτό που ανταποκρίνεται περισσότερο στη δική μας επιθυμία και τις ανάγκες μας.

Κοντίσιονερ, μαλακτικό, ενυδατικό

Αν θέλουμε να παρασκευάσουμε αυτά τα προϊόντα θα χρειαστούμε τα παρακάτω συστατικά (για 500 ml):

* 1 φλιτζάνι φρέσκα ροδοπέταλα

* 3 κουταλιές της σούπας αλοιφή αλόης

* 2 κουταλιές μέλι

* 2 φλιτζάνια ζεστό νερό

* 2 κουταλιές αμυγδαλέλαιο

Θα χρειαστούμε επίσης ένα φλιτζάνι, ένα μπολ για μείξη, ένα μίξερ και ένα γυάλινο μπουκάλι.

Χύνουμε το νερό πάνω στα ροδοπέταλα και τα αφήνουμε να ξεκουραστούν για να μαραθούν και να μαλακώσουν. Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε τις τρεις κουταλιές αλοιφής αλόης με το μέλι και το αμυγδαλέλαιο. Στη συνέχεια, χτυπάμε όλα τα υλικά και προσθέτουμε σιγά σιγά το μείγμα με τα ροδοπέταλα ενώ συνεχίζουμε να χτυπάμε μαλακά. Το αποτέλεσμα πρέπει να είναι ένα ομοιογενές μείγμα.

Για να χρησιμοποιήσουμε το μείγμα, το απλώνουμε με μασάζ πάνω στο τριχωτό της κεφαλής και το περνάμε μέχρι τις άκρες των μαλλιών. Κατόπιν, τυλίγουμε το κεφάλι μας σε μία πετσέτα και αφήνουμε το μείγμα να δράσει για 30 λεπτά. Τέλος, ξεπλένουμε με άφθονο νερό. Αυτό που περισσεύει το διατηρούμε στο ψυγείο, αλλά όχι περισσότερο από δύο εβδομάδες.

Αυτό το κοντίσιονερ που συνδυάζει τα ροδοπέταλα με την αλόη, το μέλι και το αμυγδαλέλαιο, είναι πολύ ενυδατικό και δίνει πολλή λάμψη στα μαλλιά μας. Σίγουρα τα ωραία μαλλιά είναι και υγιή: αυτά τα δύο χαρακτηριστικά πάνε μαζί, αφού δεν είναι δυνατόν να έχουμε αφρόντιστα αλλά ωραία μαλλιά. Έτσι, η περιποίηση δεν είναι μόνο θέμα αισθητικής. Έχει ως στόχο να εκπληρώνουν τα μαλλιά τον προστατευτικό τους ρόλο και ταυτόχρονα να ομορφαίνουν τα χαρακτηριστικά του προσώπου μας. Ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα είναι η υπερβολική λιπαρότητα που θαμπώνει τα μαλλιά και αφαιρεί τη ζωντάνια τους. Για να διαπιστώσετε αν έχετε λιπαρά μαλλιά αρκεί να παρατηρήσετε αν χρειάζονται συνέχεια λούσιμο και αν χάνουν το φυσικό όγκο τους λίγες μόνο ώρες αφού τα έχετε λούσει.

Αυτό το παρασκεύασμα είναι πολύ χρήσιμο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο που είναι οι εποχές που τα μαλλιά υποφέρουν περισσότερο. Το καλοκαίρι, επιπλέον, είναι καλό να χρησιμοποιούμε αντηλιακά, και ο χυμός της αλόης έχει αυτήν την ιδιότητα. Αν τα μαλλιά μας έχουν την τάση να είναι ξηρά, το αμυγδαλέλαιο που περιέχεται σε αυτό το μείγμα μας βοηθά να τα διατηρήσουμε σε κατάσταση τέλειας ενυδάτωσης.

Τέλος, τα φυσικά συστατικά αυτού του παρασκευάσματος προσφέρουν ζωντάνια και απαλότητα στα μαλλιά μας. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αφιερώσουμε τον απαραίτητο χρόνο για να ετοιμάσουμε και να απλώσουμε αυτό το μείγμα.

πηγή: EL GRAN LIBRO DEL ALOE VERA | Lourdes Prat - Teresa Ribo

Αλόη Βέρα η Θαυματουργή